Voorbereidingen
Voor je voeten zorgen betekent dat je nadenkt wat je precies gaat doen en wat je voelt… een podotherapeut was voor mij de juiste beslissing. Ik had al zooltjes (die na de 4-daagse van Nijmegen in een hoek waren gesmeten met de gedachte dat ik die dus nooit meer aan zou doen) die nodig aan vervanging toe waren dus dat moest zeker geregeld worden. Ook weer via KernGezond maar dan bij Rondom podotherapie. Oh ja en misschien is het handig als ik straks ook nog slippers meeneem voor de pelgrimstocht. Ook daar kreeg ik weer superhandige adviezen over namelijk: ‘koop Oofos, goed voor oververmoeide kuiten’. Nog nooit van gehoord maar via Google, ja hoor… gevonden, gekocht en binnen. Fantastische dingen, slijtage niveau laag en loopplezier hoog!
Vakantie naar Kreta
Laat ik nou net mijn zinnen hebben gezet op zon, zee en strand maar vooral de Samaria kloof. Die wil ik toch wel eens lopen. Gelijk een goede training voor de pelgrimstocht naar Santiago. Nou dat was dan nog wel even een avontuurtje. Bloedvroeg mijn bed uit, 2 uur rijden met de bus door de prachtige bergen van Kreta, alles in bloei, overal kasten met bijenvolkjes, glooiende wijngaarden en bomen vol olijven. Eenmaal aangekomen bij de ingang zei de gids: ‘Succes mensen, loop op je eigen tempo, let op je knieën en zorg ervoor dat je veel drinkt aangezien het boven de 30 graden is.’
Je zou denken, je loopt langzaam naar beneden en van daaruit loop je een behoorlijk aantal kilometers door de kloof naar het eind. Nou nee zo is het dan niet helemaal… De eerste 3 km was best zwaar. De natuur in één woord fantastisch: hoge bergen, ruige paden, mooie bomen, geweldige rotspartijen en steil. Dit kon ik toch…? Right!
De volgende 10 km waren nog veel erger. Pad…? Nee joh, geen pad wel veel keien waar je soms overheen moest klauteren, naast de afgrond of in een kolkende rivier. De laatste 3 km waren “sort of” het makkelijkst. Er lagen soms plankjes over de rivier, je hoefde niet meer van kei naar kei te strompelen en het was minder steil naar beneden.
Yes adembenemend mooi! Uiteindelijk, door de fantastische schoenen, stokken en dankzij de extra moeite die een gids nam om mij te voorzien van zakjes Electrolyte omdat ik zo liep te zwalken, heb ik de boot gehaald op het eindpunt in Agia Roumeli. Ik was ook echt helemaal kapot, tong op mijn schoenen, uitgeput, afgedraaid, leeg, versleten en uitgewoond dus zeg maar moe.
Tjongejonge en laat ik nou die Oofos vergeten zijn dus de kuiten hadden het zeker nog 2 dagen erg zwaar. Daarna veel gelopen, km’s gemaakt in lagune’s, kerken, pleintjes en op omliggende eilandjes. Goede oefening, prachtige vergezichten!
Terug in Nederland afkicken en eens kijken hoe dat werkt om te oefenen met een volle rugzak voor de pelgrimstocht naar Santiago.